Paweł Księżak

Nie mów słów, które bolą,
one są jak sztylety,
one nam nie pozwolą,
cieszyć się życiem, niestety.

Słowo, gdy wyjdzie z ust,
nadaje nazwy, znaczenia,
słowo, gdy wyjdzie z ust,
nabiera mocy stworzenia.

Nie mów słów, które bolą,
one są jak góry,
one nam nie pozwolą,
bo staną jak mury.

Sprawdź w sercu, słowa znaczenie,
niech pomyśli, też głowa,
niech osiągnie spełnienie,
twa prawdziwa mowa.

Nie mów słów, które bolą,
one są z czarnych ostatnie,
one nam rządzą wolą,
bo zło ich ciągle łaknie.

© Paweł Księżak

Droga moja przyjaciółko,
ma wiosenko, ma jaskółko,

mój aniele, na me bóle,
co wysłuchasz zawsze czule,

co wybronisz zawsze trafnie,
gdy się coś po prostu gafnie,

co zapalasz gwiazdy nocą,
gdy się chmury nie panoszą,

co się śmiejesz moim śmiechem,
bądź mym życiem, mym oddechem.

© Paweł Księżak

Posadziłeś drzewo, zasiałeś nasiona.
Życie spełniałeś, jak Cię nauczono,
a mimo to, Cię przewrócono
i praca twej duszy, nie jest ukończona.

Krew teraz twoja jest wyburzona,
jakby Cię za, końmi wleczono,
jakby Cię kaleczono, kaleczono.
Nie poznają Cię, bliscy i nawet ona...,

która Tobie, oddała serce i duszę.
To dla niej zwyciężysz, boś sobą
Ja wiem i powiedzieć to muszę,

bom na szczęście, jest Tobą.
Zasadzimy drzewa, zwyciężmy katusze
i zajmiemy się, słowem i mową,

by osłonić duszę.

© Paweł Księżak

Nie ważne gdzie jesteś,
lecz ważne kim jesteś,
nie ważne granice,
bo w sercu i w duszy,
na próżno ich szukać.
Nie ważny też czas,
bo ciągle przemija,
lecz ważna jest chwila,
bo tylko ona,
jak w kuchni przyprawa,
słodka czy gorzka,
życie przyprawia.

Oldze G.

© Paweł Księżak