Na miłość

Na miłość patrząc z dystansu,
na miłość patrząc powoli,
jakby wbrew swej woli
i bez bajkowego romansu.

Patrząc prostymi oczyma,
patrząc troskliwie,
ja ciągle się miłości tej dziwię,
że coś ją na tym świecie trzyma,

bo prócz ust ponętnych,
ciągle bardzo pięknych

i oczu blasku
jak kawałek brzasku

i innych elementów ciała
– reszta to kłamliwa chała.

Chała – bo już niewielu, niestety,
szanuje duszę kobiety.

Niewielu wie, że oddanie
to nie jest finansowanie.

Chała – bo niewielu kocha bez pamięci,
nie patrząc na ciało, które ciągle nęci.

Niewielu wierzy w to, co powie,
jeśli uczucia ma w swej mowie.

Miłość prawdziwa? – mit ginący,
tylko przez tych niewielu żyjący.

Paweł Księżak