Paweł Księżak

O, kwiecie, co pachniesz powabnie,
zachwycająco, słodko – czy nieładnie.

Jesteś ostoją piękna,różanego czaru,
który w bukiecie nie ma umiaru.

To ciebie dajemy w darze damie,
kiedy idziemy na spotkanie.

To ciebie dajemy przyjaciółce, żonie
na przeprosiny, w darze i w ukłonie

za pomoc i ludzkie poświęcenia
i zwykle zabawnie od niechcenia.

Tak towarzyszysz przez życie nasze całe,
kiedy dajemy bukiety duże i małe

i gdy leżymy w trumnie,
to ty na wieku także pachniesz dumnie.

© Paweł Księżak