Paweł Księżak

Na stoliku zwanym losem,
rozkładałeś moje karty
Przy stoliku zwanym losem
planowałeś nasze starty
lecz me życie to nie gra
to nie talia twoich kart
zrozum to nie było tak
dalej jesteś wiele wart
Rozłóż, rozłóż pasjans życia
rozłóż karty jeszcze raz
Ja nic nie mam do ukrycia
przecież wszystko w kartach masz
Ty myślałeś że poczekam
ja nie chciałam czekać już
W kartach było, że ja zwlekam
lecz te karty przykrył kurz
A pod kurzem walet karo
oczarował umysł mój
mierzył życie inną miarą
obcy był mu życia ból
Oceniłeś to jak chciałeś
przewróciłeś stolik nasz
spadła lampka parę świec
i ja zwykła karta też
Proszę weź te z kurzu karty
rozłóż drugi trzeci czwarty
Nie bój się mój drogi życia
mimo że już nie ma nas
Może kiedyś się spotkamy
może zmienią się twe plany

© Paweł Księżak